Beğenmediğiniz paylaşmadığınız tweetleri takip etmek, zihninizde gıybet ve dedikodu yaşamanıza yol açar ki, bu da Allâh ile aranızda perde olur.

Beynin savunma silahı, nefrettir! Heveslenip elde etmek, sahip olmak istediğini elde edemezse nefreti oluşturarak hüsrandan korunur.

“Kedi erişemediği ete mundar der” atasözünün arkasında zihnin elde edemediğinin hüsranını yaşamamak için kötüleyerek ayakta kalma çabası vardır.

Allâh’ı yaşamak uğruna dünyandakilerden, tabularından yüz çeviremiyorsan sendeki sadece HEVESTİR! Gün içindeki meşgalen senin önceliklerindir.

DOST’un, seni Rabbine dönmeye davet edendir. Dışsallıkta boğulmaya çağıran değil!

İnsanlar yaşamda önceliklerini belirler ve onların kavgasını yaparlar gerçekleştirmek üzere. Herkes önceliklerinin getirisini yaşar. Bugün tüm yaşadıklarınız önceliklerinizdekilere göre aldığınız kararlar sonucudur. Yarın da gene bunun sonuçları yaşanacaktır.

Abdulkâdir Geylânî’nin “Risale-i Gavsiye” adlı eseri, mirâcının yaşattığını bir metaforla dillendirmesidir. Okuyana!

Eşinle sevgilin gibi yaşayabiliyor musunuz? İkinizin de birinci önceliği diğeriniz mi? Samanlık cennet! Değilse, katlanırsınız birbirinize!

Sabah uyandığında kalbin sevdiğinle olmanın heyecanını duymuyorsa, gerçek sevgiden söz etme. Ona ne isim istersen ver artık!

“Yapsam da olur yapmasam da; gitsemde olur gitmesem de; beraber olsam da olur olmasam”dalar önceliğinden söz etmez. Boşluk doldurmadır!

“Ben seninleyim, sen kiminlesin”, “Senim BEN, sen deme bana!” hitaplarını duyup gereğini yaşamadıysan nasıl istersen öyle yaşa, dilediğini yap!

Kozalı yaşamayı seçti, aritmetikle oyalandı! Perdeyi kaldırmak için de aşkı seçti; Aşk oldu, mâşuka göründü. GÖREN, kendinden geçti!

“+ - x” ile Allâh görülmez! Hz Ali: “Görmediğim Allâh’a kulluk etmedim” dedi! Adını terk etmeyene, “beni göremezsin” dendi. İsminden geç, gör!

“Zâhirim” diyor, “dilediğimi yapanım” diyor; “ötelerdesin, bir görünsen” diyorsun! “Sev beni” diyor; “bulsam görsem seveceğim seni” diyorsun!

“Gayrım yok!” diyor; “gayrını görmekten kurtar beni” diyon!!! FesubhanAllâh! Allâh Allâh! İllâ Allâh! “Karşındayım” diyor, Mehdi bekliyon!!!

Allâh her ANında seninle, seni seyrederken; sen günün kaç dakikasında Allâh’la yaşamanın farkındalığındasın?

İçselliğinde yaşaman gereken şeyi dışsallıkta, bedende yaşamayı arıyorsan, yanlış giden bir şeyler var demektir. Mesela aşk! Aşk, dışsallığa dönük yaşanmaya kalkışılırsa sonu hüsran olur. Hüsran ya depresyon getirir ya da mâni! Aşk fâniye değil, Bâkî’ye dönük yaşanır. Aşk, hakikatin olan Allâh’ı yaşamak içindir. Bedelini ödeyemeyenler, dönerler dünyalarına, kavgalarına, böylece tatmin olurlar!

B’ismillâh-ir Rahman-ir Rahiym; Varlığımı oluşturan Allâh kuvveleriyle yaşamım sürmekte.

“Lâ tecessesü” âyet! Başkalarının sakladıklarına saygı duyup, onları araştırmayın!

Hiç kimsenin kendi yaşam fâsit dairesinden çıkması konfor alanını (comfort zone) değiştirmesi mümkün değildir, bir özgüre rastlamadıkça. Özgürlere hayranlık duyulur, gıpta edilir, ben de niye olmayayım denir. Ne var ki kimse özgürlük için gereken diyeti ödeyemez. Yaşamda bedelini ödemediğin hiçbir şeyi elde edemezsin. Allâh’ı yaşamanın bedeli de benliğini kurban etmekten geçer. Dünyandakilere bağlı olduğun sürece, dünyalıkların aklını kendine rehber edindiğin sürece dünyaNdan özgürleşip hakikat semâsına yükselemezsin.

Hayalindeki tanrınla iş yürütmek kolaydır da; zâhir olduğunda sana, secde etmek Ricâl işidir ancak!

Zâlimin zulmü arttıkça gelecek belânın büyüklüğü de ona göredir. An’ı değerlendir, geleceği gör!

Bu yüce milletin sakalını kesebilirler, ama yumruğunun şiddetini arttırırlar bu davranışlarıyla! Sabır, sıfatıdır bu milletin, ama patlarsa!

Mazlumlara rahmet, merhamet mağfiret niyaz ederiz. Zâlimler, Aziyz-ün Züntikam olan Allâh’tan kaçacak delik arayacaklar!

Allâh’la yaşamak uğruna yarın zorunlu bırakacaklarından geçemiyorsan, ya aklından zorun var, ya da nasipsizsin!