1401-1600

  1. Gözünü ve kalbini dünyalık bürümüş, aklı bulûğa ermemiş koca insana, “Allâh”a yakîn elde edip, bunun sonuçlarını yaşamanın ne olduğunu da anlatmak, elbette mümkün olmaz!

  2. Ne amaçla olursa olsun, dünyalık kazanma hırsına bak bir… “Allâh”ı tanıma ve yakîn elde etme hırsına bak bir!.. Hangisi ne kadar?.. Koy terazinin iki kefesine, gör kendini!

  3. “Dünyasız da yaşanmaz ki!” deyip; dini “hobi” edinene mübarek olsun dünyası!.. Mübarek olsun imansızlığı!

  4. Neyi-niye yaptığını bilmek ve varlığın sırlarını çözmek, HAKİKATE ULAŞTIRIR; ki böylece Allâh’a erersin.

  5. Ölüm ötesi yaşama intikâl etmiş bir kişi için, “vuslata ermeden gitmenin” getireceği eksiklik kadar büyük ve korkunç bir eksiklik düşünülemez!

  6. Birimsiz-objesiz, Allâh’ı anlama şansın yok!

  7. Kur’ân, “İnsan”a gelmiştir! İnsan boyutuna hitap eder! Allâh’ın kelâmlarından da bir tanesidir!

  8. Mutlak olarak senden ne çıkarsa, o çıkanın bir sonraki neticesi gene dönüp sana gelecek!

  9. “İnsan” olmanın, “İnsanlık şerefi”ne ulaşmanın ilk basamağı; “Niye-Neden-Niçin” suallerini kullanmakla başlar!

  10. Hayvan sual sormaz! Hayvansı insanlarda da sual olmaz!

  11. Denizin her bir dalgasına ayrı isim vermek, her dalgayı şekline göre ayrı özelliklerle tanımlayıp çeşitli isimlerle bunların üzerinde durmak; neticede, bilinci, global görmekten perdeler ve “âmâ” eder!

  12. “Allâh gazabına düçar olmuş” kişi, özündeki Allâh’ı tanıyamamış ve bunun gereğini hâlâ yaşayamamakta olan insandır!

  13. Gözle “görüyorum” dediğin şey, bir hayalden başka bir şey değildir! Hakiki görme, idraktır; ilimdir!

  14. Bu varlık, tek bir mekanizma... Ve her dişli, kendi kanununa tâbi! Zanna ve hayale yer yok bu mekanizmada...

  15. İşin başı, “ALLÂH” diyebilmek... Sonu da, diyenin, kendi olduğunun açığa çıkmasıdır!..

  16. İslâm’ı, akıllı insan değerlendirebilir!

  17. Soyunamadığın kadarıyla da hâlâ bir tanrı vardır kafanda ve şirki hafî bitmemiştir!..

  18. Değerlendirmelerin, “ALLÂH adıyla işaret edilen”inki olmadıkça, şirki hafî bitmez!..

  19. “ALLÂH adıyla işaret edilene sevgi”, henüz “müşriklik” devresine ait bir kavramdır... Ama müşriğin de, bu sevgi olmadan bir yere varması mümkün değildir!..

  20. Allâh, “hikmet” ile kayıt altına girmekten de münezzehtir!

  21. ALLÂH’a yöneliminizi daima dışa, yukarı, öteye doğru değil; içinize, özünüze, varlığınızdaki Rabbinize doğru yapmaya çalışın!

  22. Yaşamın körlük üzere gitmişse, ölümün de körlük üzeredir! Ondan sonraki yaşamın da tamamen kör olarak gider... Kör, sağır, şaşkın olarak ortalıkta dolaşırsın.

  23. ŞİRK’in kökeninde, şuura yerleşmiş olan isimlere varlık vermek yatar!..

  24. Akan çeşmeyi bırakıp gidenin susuzluktan yakınması, kendini aldatmakta olduğunun açık göstergesidir!.. Ya da o sudan nasipsizliğinin açığa çıkışı!..

  25. AŞK; fıtratında olup, kendinde bulamadığını bulduğun yere kapılmandır!

58 / 69

Bunlar da İlginizi Çekebilir

Bu Kitabı İndirebilirsiniz!