Verilenin değeri, vereniyle ölçülür!

Basitlikten kurtulmamış olanın insanları teşviki de basitliğedir... Teşvikine bak, değerlendir!

Yetiştiren, koruyan ve besleyen, ana-babanızdır... “O”nu idraka çalışın!

Tefekkürün ilk basamağı, varsandığın “ben”liğinin “yok”luğunu idrak etmektir!

Davranışlarınızda pusulanız “halk” ise, rotanız hüsran üzeredir!

Madde kaydı, hayatınızın her anında sizi zillete çekmektedir, farkında mısınız? Öyle ise, yönelişiniz madde ötesine olsun!

“Günah”; Hakikatini bilmeyenin davranışlarının adıdır!

Hakikatini idrak edip, buna göre yaşayan, “Emr”den olmuştur! Konuşması ise sesleniştir!

Müzik, aklın ötesinde gelir; ve şuurun ötesiyle değerlendirilir!

İlerleten, istek değil adımlardır! İsteklerinizi, adımlarla birleştirerek gayenize yöneliniz!

Öğrendiklerinize uymamakla ihanet eder; uygulamakla değerlendirmiş olursunuz!

Suyu, susamayana vermeyiniz!

Tek insandan kaçınız ki, o da “Sadece ben biliyorum” diyendir!

Çabada hararet; seyirde sükûn vardır!

Zulmet ve Nûr... İkisi de örtüdürler!

Mertebeleri idrak etmeyenin, idrakı noksandır!

Zâtını idrak edebilirsin; ama, “Zât”ı asla!

Çöle düşen, yol bileni bulamazsa, hep aynı yönde döner durur; yaşadıkça!

“Teslimiyet”i, idrak; “haşyet”i, ilim oluşturur!

Zât’ı idrak ve ihâta, asla söz konusu değildir!

Gururun, benliğindendir! Benliğinin var olmadığını idrak etmedikçe, gururdan kurtulamazsın!

Cehennem alevleri, gurur odunlarıyla tutuşmuştur!

Perden, şartlanmalarından oluşan zanlarındır!

Gözünün, kulağının, organlarının âlemleri çok, beyninin âlemi ise tektir!

Aynada arama kendini; sen, “sendesin”!