أَللهُ لآ إِلٰـهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ

وَمَا فِي الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا

خَلْفَهُمْ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ

وَالْأَرْضَ وَلاَ يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ

Allâhu lâ ilâhe illâ HÛ * elHayy’ül Kayyûm * lâ te’huzuHÛ sinetün vela nevm * leHÛ mâ fiys Semâvâti ve mâ fiyl Ard * men zelleziy yeşfeu ‘ındeHÛ illâ Biiznih * ya’lemu ma beyne eydiyhim ve ma halfehüm * ve lâ yuhıytûne Bi şey’in min ‘ılmiHİ illâ Bi ma şâ’ * vesi’a Kürsiyyühüs Semâvâti vel Ard * ve lâ yeûduhu hıfzuhümâ * ve HÛvel Aliyy’ül Azıym. (2.Bakara: 255)

Anlamı:

Allâh O, tanrı yoktur sadece HÛ! Hayy ve Kayyum (yegâne hayat olan ve her şeyi kendi isimlerinin anlamı ile ilminde oluşturan - devam ettiren); O’nda ne uyuklama (âlemlerden bir an için olsun ayrılık), ne de uyku (yaratılmışları kendi hâline bırakıp kendi Zâtî dünyasına çekilme) söz konusudur. Semâlarda ve arzda (âlemlerdeki tümel ilim ve fiiller boyutunda) ne varsa hepsi O’nundur. Nefsinin hakikati olan Esmâ mertebesinden açığa çıkan kuvve olmaksızın (Bi-iznihi) O’nun indînde kim şefaat edebilir... Bilir onların yaşadıkları boyutu ve algılayamadıkları âlemleri... O’nun dilemesi (elvermiş olması) olmadıkça ilminden bir şey ihâta edilemez. Kürsüsü (hükümranlık ve tasarrufu {rubûbiyeti}) semâları ve arzı kapsamıştır. Onları muhafaza etmek O’na ağır gelmez. O Alîy (sınırsız yüce) ve Aziym’dir (sonsuz azamet sahibi).

Bilgi:

“Bakara Sûresi içinde bir âyet vardır ki, O, Kur’ân âyetlerinin reisidir... O, bir evde okunduğu zaman, içeride şeytan varsa mutlaka çıkar. Bu, Âyet’el Kürsî’dir!” buyuruyor bir hadîs-î şerîf’te Hazreti Rasûl AleyhisSelâm.

Gene buyuruyor Hazreti Rasûlullâh (s.a.v.):

“Her şeyin bir zirvesi vardır. Kurân’ın zirvesi de Bakara Sûresi’dir. Bakara Sûresi’nin içerisinde bir âyet vardır ki; o Kur’ân âyetlerinin reisidir... Âyet’el Kürsî!”

Bir gün Hazreti Rasûl AleyhisSelâm yanında bulunan Ebu Münzir’e şöyle sordu:

— Yanındaki Allâh’ın kitabında hangi âyet daha büyüktür biliyor musun?

Allâhu lâ ilâhe illâ HÛ elHayy’ül Kayyûm ... dedi Ebu Münzir.

Rasûlullâh (s.a.v.):

— Ey Ebu Münzir... İlim sana kutlu olsun! buyurdu.

Bu hadîs-î şerîfin dışında daha birçok hadîs-î şerîf vardır Âyet’el Kürsî’nin faziletinden bahseden; bunların önemli bir kısmı da Âyet’el Kürsî’nin namazların farzlarının hemen akabinde okunmasını tavsiye eder... Yani, farzı bitirip selâm verdikten hemen sonra!

Ayrıca Âyet’el Kürsî’nin eve girildiğinde, evden çıkıldığında, önemli bir işe başlanılmasında, uyumadan önce okunmasının çok büyük faydalar hâsıl edeceği hakkında da pek çok haber ulaşmıştır.

Günlük çeşitli tehlikelerden korunmak için sabahları yedi defa okunması, altısının altı yöne üflendikten sonra, yedincisinin yutulması da tavsiyeler arasındadır.

Ruhaniyeti son derece güçlendirici bu âyetin kırk bin defa okunmasının da çok büyük faydalar temin edeceğinden bahsedilmiştir, bu işin önde gelen tecrübelilerince.