Yanmayınca AŞK od’una, kimse cânân mı bulur,
Varlığından geçmeyince, gizli pinhan mı bulur!
Gece gündüz gözyaşıyla zaru giran olmayınca
Bahri aşka dalmayınca, dürrü mercan mı bulur!
“Len tenâlü birre hatta tünfikü” dedi Huda
Sevdiğinden geçmeyince kişi, Sultan mı bulur!
Kaali kıylden geçmeyince, kimse hâle ermedi
Yırtmadan BENLİK hicabın, kimse irfan mı bulur,
Bu tarikat potasından, sızuban kâl olmayan,
Ta’nı zulmette kalanlar Nûr’u Yezdan mı bulur?
Bırakıp davayı Yunus, âşıka mânâ gerek
Başını top etmeyenler yolda, meydan mı bulur?
YUNUS EMRE
Seversem ben seni candan içeri
Yolum geçmez bu erkandan içeri
Nereye bakarsam dopdolusun
Seni kanda koyam benden içeri
O bir dilber durur yoktur nişanı
Nişan olur mu nişandan içeri
Beni bende demen, bende değilem
Bir BEN vardır bende benden içeri!
Tecelliden nasip erdi kimine
Kiminin kamusudur bundan içeri
Kime didar gününden şule değse
Anın şulesi var günden içeri!
Şeriat tarikat yoldur varana
Hakikat meyvesi, andan içeri
Süleyman kuş dilin bilir derler
Süleyman var Süleyman’dan içeri
Unuttum din diyanet kaldı benden
Bu ne mezhep durur, dinden içeri
Dinin terk edenin küfürdür işi,
Bu ne küfürdür, imandan içeri
Miskin Yunus gözü tuş oldu sana
Kapında bir kuldur, Sultandan içeri
YUNUS EMRE
Şeriatın gemidir, Hakikat deryasıdır
Hakikatin kâfiri, şeriatın evliyasıdır
YUNUS EMRE
Be hey kardeş Hakk’ı bulam mı dersin,
Hakk’a yarar amel işlemeyince
Tarikat sırrına erem mi dersin,
Kâmil mürşid sana söylemeyince.
Özenirsen kardaş, tevhide özen
Tevhiddir nefsinin kâl’asın bozan
Hiç kendi kendine kaynar mı kazan
Çevre yanın ateş eylemeyince
Değme kişi gönül evin düzemez
Hakk’ın takdirini kimse bozamaz.
Tarikat ummandır dalıp yüzemez
Aşkın deryasını boylamayınca
Aşkım galip geldi yüreğim harlar
Aşık olan ar-ı namusu neyler
Be hey Yunus sana söyleme derler
Ya ben öleyim mi söylemeyince.
YUNUS EMRE
Bir kez gönül yıktın ise
Bu kıldığın namaz değil.
Yetmiş iki millet dahi
Elin yüzün yumaz değil.
Yol oldur ki doğru vara
Göz oldur ki Hakk’ı göre
Er oldur alçakta dura
Yüceden bakan göz değil.
YUNUS EMRE
Bana namaz kılmaz diyen, ben kılarım namazımı
Kılar isem kılmaz isem Allâh bilir niyazımı
Hakk’tan artık kimse bilmez, kâfir müslim kimdir
Ben kılarım namazımı, Hak geçirirse nazımı
YUNUS EMRE
Dervişlik olaydı tac ile hırka
Biz dahi alırdık otuza kırka
YUNUS EMRE
Ete-kemiğe büründüm
Yunus diye göründüm
YUNUS EMRE