Yani, öylesine güç sahibi, hükmedici ve dilediklerini yaptırıcı varlıklardır ki, onların güçleri karşısında, herkes aşağılanır, ezilir, azap ve ıstırap duyar!.. Tıpkı, burada “cin”lerin hükmüne girip, sersefil sokaklara düşen bir kısım insanlar gibi... Ya da sirklerdeki “terbiyeci”lerin eline düşmüş hayvanlar, ya da laboratuvarlarda kullanılan ve en az bizim kadar yaşama hakkı olan kobaylar gibi!..
Öyle ise, yapılacak en iyi iş, o ortama hiç girmemektir!..
Sanırım cehennemin, “arındırıcı” fonksiyonu ile bir “rahmet” olduğunu; insanların azap duymaları için oraya atılmadıklarını; yanlış düşünce ve duyguları sonucu ortaya koydukları fiillerin, otomatik olarak o ortama gidilmeyi oluşturduğunu, ve azabın da bütün bunların neticesi olarak duyulacağını yeterince açıklamış olduk...
Son bir ilave daha yapalım bu hususa...
Cennete gidecek kişiler, ancak “Allâh’ın ahlâkıyla ahlâklanmış” kişiler olacağına göre, düşünmek zorunludur, nedir Allâh’ın ahlâkı..?
Neyse, konuyu daha fazla genişletmeden, tekrar kaldığımız noktadan devam edelim...
“Rahmeti amme”nin ne olduğunu; ve neler getirmekte olduğunu öğrendikten sonra, geldik “Rahmeti hassa”ya...
“Rahmeti Hassa”; “özel rahmetidir” ki, bunu “kendine seçtiği” kullarına ihsan eder!..
“Allâhu yectebiy ileyhi men yeşâu”...
“ALLÂH DİLEDİĞİNİ KENDİNE SEÇER!..” (42.Şûrâ: 13)
“YAPTIĞINDAN SUAL SORULMAZ!..” (21.Enbiyâ’: 23)
Bu rahmetiyle kendine seçtiği kulunu, önce “şirki hafî” denilen “gizli şirk”ten, yani “benlik”ten ve onu, “öteNde bir tanrı sanma” düşüncesinden arındırır; sonra kendi “ahlâkıyla ahlâklandırır”; ve bütün bunlardan sonra da “keşif” veya “fetih” ile mükâfatlandırarak cennet yaşamına başlatır! Ötesini ise ancak yaşayanlar bilir! Zira, Allâh isim ve sıfatlarıyla tahakkuk etmenin ne olduğunu anlatmanın yeri bu kitap değildir!..
“RAHIYM” isminin işaret ettiği mânâlardan bir diğerine gelince...
“RAHMÂN”ın rahmeti “arındırıcı”dır, demiştik... Elbette ki, arınma işleminin getirdiği bir azap veya sıkıntı da söz konusudur...
Mesela operatörün, tüm bedeni kangren olmaktan kurtarmak için, bir bacağı kesmesi kişiye olan merhametinin getirdiği bir rahmettir... Ve biz, bu işlemin getirdiği bütün acıya ve ıstıraba rağmen, o doktora teşekkür ederiz!..
İşte bu, başlangıcında bize acı veren, fakat neticesi iyi olan “rahmet”tir! RAHMÂN’dandır...
“RAHIYM”in rahmeti ise böyle olmayıp, herhangi bir “arındırma” ya da “ıstıfa” gayesi gütmeyen, sırf zevk veren, güzellikleri tattıran, kişiye hoş gelen hâlleri yaşatan “rahmet”tir...
Esasında, kitaplarda “müminlere cennette sunulacak rahmet” diye anlatılan bu “Rahıym’in rahmeti” anlatılagelenden hayli farklı bir olaydır...
Bir kere şunu kesinlikle bilelim ve hiç unutmayalım ki, Allâh’ın bütün isimlerinin mânâları, her an geçerli ve yürürlüktedir!..
İşbu sebeple, “Rahıym isminin mânâsı şimdi geçerli değildir de, cennete girildikten sonra geçerli olacaktır” şeklindeki anlayış, tamamıyla asılsızdır...
Allâh’ın “Rahıym” isminin mânâsı, her an, her yerde yaşanmaktadır!.. Bizim bunu fark etmemiz ya da fark etmememiz hiçbir şeyi değiştirmez...
Ancak ne var ki, bunun daha fazla açıklanması mahzurludur... Ancak ehli bilir!..
Cennet ehli, bu ismin mânâsını yaşarken; ve belki de bir çoğu bunun orada nasıl ve nereden oluştuğunu fark etmemişken; Dünya üzerinde bu ismin mânâsını yaşamış ve yaşamakta olan birçok zevât bulunmaktadır...
Evliyaullâh’ın “keşif ve fetih” sahibi olanları yanı sıra, mukarrebler, muhakkikler, müferridûn ve marifeti Billâh sahipleri, halen farkında olarak, “B” harfinin sırrıyla “RAHIYM” isminin mânâsını yaşamakta ve tecellilerini seyretmektedirler...
Ayrıca, “Lâ havle velâ kuvvete illa ‘B’illâh” ifadesinin mânâsı dahi “RAHIYM”dendir!
Öyle ise, “Rahıym” isminin mânâsını, sanki “ölüm ötesi yaşamda, cennet ortamında ortaya çıkacakmış” gibi düşünmek tamamıyla gaflettir!.. Üstelik, evrendeki sayısız “melek”ler dahi her an bu ismin mânâsıyla kaîm bir yaşam içindeyken!..
Geldik şimdi bundan sonraki âyete...