Bir deyişe göre;

“Nokta’da başlayan, Elif’te biter”!

Yani, her şey, “Ahadiyet”teki bir “nokta”dan başlamış ve “Vâhidiyet” “Elif”inde son bulmuştur.

Tecelli, tek bir tecellidir; ki, o da “Tecelli-i Vâhid” olarak anlatılmak istenilmiştir.

Ya da;

“Nokta’da başlayan, Siyn’de biter.” “Siyn”, “İnsan”dır!.. Nokta, Ahad’dandır!.. Kur’ân, Besmele’nin “B”siyle, “B”nin altındaki Nokta’dan başlar.

“B”deki “Nokta”nın uzamışı “Elif”tir!.. “Elif”i yayıp uzatmışlar...

Nereden?..

“Nokta”dan!..

Bir çizgi çizmek istediğiniz zaman nokta ile başlarsınız. Önce, nokta oluşur, sonra noktayı uzatırsınız, noktalar sıralanır ve çizgi meydana gelir. Yatık bir çizgi ve onun kaynağı olan nokta...

Besmele’nin başı “B” harfi!.. “Nokta” hep nokta!.. Hiç açılıp saçılmamış! Harfler ise “Elif”in uzayıp çeşitli şekillere bürünmesiyle oluşmuş!.. Ve de her bir harf “nokta”ların bir araya gelmesiyle meydana gelmiş... Öyle sık bir araya gelmiş ki noktalar, biz noktaları hiç fark etmeyip, çizgiler, harfler varsanıyoruz!

“Ben ‘Ba’nın altındaki noktayım” diyen, Hz. Âli kerremallâhu veche... (Hem “Hiç”im, hem “Hep”im, hem de “Elif”im mi demek istiyor bunu diyen acaba?) Kurân’ın son sûresi olan “Nâs”... Yani, “Nâs=İnsanlar”! “Siyn” harfi de “İnsan”a tekabül eder. “Yâ-Siyn”deki; “Yâ Siyn”, “Ey İnsan” anlamındadır. Öyle veya böyle, mühim olan, “Nokta”dan “insan”a ulaşan bir yarım daire; sonrasında insanın bilinç boyutundaki seyahati ile ulaşılan tekrar O Nokta!.. Gerçek mânâda Allâh’a vuslat, Allâh’a vâsıl olmak, Allâh’a ermek; insanda açığa çıkan “Nokta ilmi” ile mümkündür!.. İnsanda oluşan Nokta ilmi, “Nâs”ı ortadan kaldırır mı, kaldırmaz mı?.. “Nâs”, varlığı ve gerçeği itibarıyla, bağımsız olarak “var” değil ki, varlığı ortadan kalksın da “yok” olsun!..

Dünya...

Dünya adlı uydunun tâbi olduğu, kendinden 1.333.000 defa daha büyük olan Güneş...

Güneş gibi, 400 küsur milyar yıldızdan oluşan bir galaksi...

Bu galaksi gibi milyarlarla galaksiyi barındıran, varlığını algıladığımız evren...

Algılama boyutumuza hitap eden bu evren gibi sayısız algılama boyutuna hitap eden evren içre evrenler...

Ve nihayet bu sayısız evrenlerin içinde yer aldığı açının yaratıldığı TEK NOKTA, TEK AN… “DEHR!”

İndînde sayısız noktalar-anlar ve o noktalardan meydana gelen açılar içinde sayısız evren içre evrenler yaratan varlığa işaret amacıyla kullanılan “ALLÂH” İsmi!