Fark ettiniz mi bilmem, ben bir “kökten dinci”yim!

Benim zâhirde köküm Allâh Rasûlü’ne dayanır...

Benim bâtında köküm Allâh’a erer!

Allâh indîndeki Din İslâm, Dinimdir!

Allâh kelâmı, kitabımdır!

Sadece bir okur-yazarım!

Kitabullâh’ı “oku”rum elimden geldiğince...

Allâh indîndeki Din İslâm’ı, açıklamaya çalışırım takdir edilmiş anlayış kapasitesince...

Bâtında, varlığım Hakk’a aittir... Zâhirde hitabım, halkadır!

Secdem âlemlerin Rabbi olan Allâh’adır; bilirim ki, sistemde bir “hiç”im!

Kulluğuyla şereflendirmiştir; tüm insanlığa ve mahlûkata, hiçbir ayırım yapmadan, takdirimde olan hizmeti en büyük nimet bilirim!

İnsanları ve mahlûkatı yargılama, değerlendirme, yönlendirme benim ne görevimdir, ne de hakkım; çünkü ben Abdullâh’ım! Takdir ve hüküm ise âlemlerin Rabbi olan “ALLÂH”ındır!

Evet, ben “kökten dinci”yim!

Allâh Rasûlü’nün getirdiği gerçeklerin herkes tarafından duyulmasına hizmet veririm... Ve orada biter benim görevim!

Çünkü ben “kökten dinci”yim!

“Tebliğ et, budur senin görevin; sen onlara zorla uygulatıcı değilsin” hükmü benim başımın tâcıdır.

Allâh Rasûlü’nden bu yana gelmiş herkesi dinler, okur, edebildiğim kadar istifâde ederim; ama tek mutlak kaynağım, Kitabullâh ve Allâh Rasûlü’dür!

Kim, hangi yoldan, hangi anlayıştan, hangi topluluktan, hangi ırktan ya da milletten kabul ederse etsin kendisini; hiçbir ayırım söz konusu olmaksızın hepsine sevgi duyarım; hizmeti görev bilirim!

Zira “kökten dinci”yim ben!

Allâh indîndeki Din’dir, benim Dinim!.. İkândır artık benim imanım!

Evet, “kökten dinci”yim ben!..

Görüşümün kaynağı “El Basıyr”dir! O dilemese değerlendiremem! Algılamamın kaynağı “Es Semi”dir! O takdir etmemiş olsa algılayamam! Konuşup yazmamın müessiri “El Mütekellim”dir! O’nun lütfu ve takdiriyle aşikâr olmaktadır bilgilerim!

Allâh Rasûlü, tüm insanlara, yaşamın ve ölüm ötesinin gerçeklerini bildirmek için gelmiş ve bu görevini de hakkıyla ve kemâliyle yerine getirmiştir...

Ben, “kökten dinci”yim!..

Allâh Rasûlü’nden öğrendiklerimi, ayırımsız bir şekilde insanlarla paylaşırım... Ötesi, hiç sorunum değildir! Zorlayıcı, uygulatıcı, kabul ettirici değilim ben!

“Kökten dinci”yim ben!

Haddimi bilirim; önderlik, liderlik, hocalık, efendilik, şeyhlik taslamam... Yalnızca, öğrendiklerimi paylaşırım! Çünkü kulum ben; O’na efendilik taslamak yakışmaz bana!

Zira dedim ya, “kökten dinci”yim ben!

Bilirim bildiririm, hayatta en değerli şey Kitabullâh’ta yazılı olanlardır!.. Ve de onu “OKU”yabilmektir! Gereklerini kavrayıp, yaşayabilmektir! Ve bilirim bildiririm ki bu da ancak Allâh’ın takdir edip kolaylaştırdıklarına nasip olacaktır! Bu sebeple dahi, kimseyi hatalı, kusurlu, eksik noksan görmem; takdir Yaratanına aittir, der geçerim! Ben kavgaya, tartışmaya değil, bildiklerimi paylaşmaya geldim!

İşte böylece, hâlis muhlis “kökten dinci”yim ben!

Temenni ederim ki “Dinin köküne” erdirsin Allâh bütün insanları; Allâh indîndeki sistemi ve gerçeği fark edip, geleceklerini en güzel şekilde inşa ederek cennete gireler!

“Ben”, diyorsam bağışlayın, bu yalnızca ifade gereği; dedimdi ya, bildirildi ki, “HİÇ”im, gene ben!

Zira, “Oku”dum takdirimdeki kadarıyla Kitabullâh’ı!

“OKU”MAK!.. NEYİ?..