“B”İSMİLLÂHİR RAHMÂNİR RAHIYM

1-) VedDuha;

Kasem ederim duhaya (Güneş’in dünyayı aydınlatmaya başladığı saatlere),

2-) VelLeyli izâ seca;

Sükûnet vaktinde geceye ki,

3-) Mâ vedde’ake Rabbüke ve mâ kalâ;

Rabbin seni terk etmedi ve darılmadı!

4-) Ve lel’ahıretü hayrün leke minel’ûla;

Elbette sonsuz gelecek yaşam senin için şimdikinden hayırlıdır.

5-) Ve lesevfe yu’tıyke Rabbüke feterda;

Elbette Rabbin sana verecek de razı olacaksın!

6-) Elem yecidke yetiymen fe âva;

Seni bir yetim (babasız ve anasız) bularak barındırmadı mı?

7-) Ve vecedeke dâ(aaa)llen feheda;

Seni dall (Zâtî hakikatini bilmeyen) bulup da hakikate erdirmedi mi?

8-) Ve vecedeke ‘âilen fe eğna;

Seni hiçbir şeyin yok iken (fakr - “yok”lukta) bulup da zenginliğe (“gına”ya) kavuşturmadık mı (El Ğaniyy kulu yapmadık mı, Âlemlerden Ğaniyy olanın kulluğunu yaşatmadık mı)?

9-) Feemmel yetiyme fela takher;

O hâlde, yetime hor bakma!

10-) Ve emmessâile felâ tenher;

İsteyeni, soru soranı sakın azarlama!

11-) Ve emma Bi nı’meti Rabbike fe haddis;

Rabbinin nimetini, dillendir!