Efendimiz evleneli beş yıl kadar olmuştu ki, bu arada oğlu Kasım vefat etmiş ve bu yüzden çok üzülmüştü... Aynı sene Amcası Ebu Talib’in oğlu oldu ve ona ÂLİ adını koydular... Efendimiz’in evini de neşeye kavuşturmuştu... 

Bu arada Mekke’yi muazzam bir kıtlık sardı... Her şey ateş pahası idi... Ebu Talib kalabalık ailesini geçindirmekte büyük sıkıntı çekiyordu... Bu günlerden birisinde Efendimiz amcası Abbas’a gitti ve şunu teklif etti: 

− Amcam Ebu Talib, çok kalabalık olan ailesini geçindirmek için büyük sıkıntı çekiyor... Bu sebeple çocuklarından ikisini bizim paylaşmamız ve böylelikle onun yükünü hafifletmemiz yerinde olur zannederim... 

Hazreti Abbas da bu teklifi kabul etti ve beraberce Ebu Talib’in yanına gittiler... Ebu Talib onların teklifini dinledi ve çok sevdiği oğlu Akil’i yanına alıkoyarak Âli ile Cafer’i onlara verdi... 

Efendimiz yanına Hazreti Âli’yi aldı; Hazreti Abbas da Cafer’i... Beş yaşındaki Ebu Talib’in oğlu Âli böylelikle Efendimiz’in yanına gelmiş oldu... 

Hazreti Hatice, Efendimiz ile evlendikten sonra, yeğeni olan Hakim’den kendisi için Şam’dan bir köle satın alıp getirmesini istemişti... O da arap panayırlarından Zeyd Bin Harise adında bir çocuğu dört yüz dirheme satın alarak Hazreti Hatice’ye getirmişti... 

Zeyd; Kelp kabilesindendi... 8 yaşında bir çocuktu... Bir gün annesiyle akrabalarına ziyarete giderken bir baskına uğramış ve esir edilerek pazara satılmaya götürülmüştü... İşte o sırada satın alınmış ve Mekke’ye getirilmişti... 

Hazreti Hatice Zeyd’i erkek çocuğu çok seven Efendimiz’e hediye etti... Efendimiz dahi, Zeyd kendisine hediye edilince derhâl onu azad etmiş ve evlat gibi yanında bulundurmaya başlamıştı...