Perdeyi kaldıran en önemli faktörlerden biri, VERDİKLERİNİZDİR!..
Tüm hayvanlar alıcıdır... İnsan ise verici...
Veren, Allâh’tır... Alan, mahlûktur!..
Evet, baştaki sorumla ilgili cevaplarınızı bekliyorum...
“ŞİRK” ile “NANKÖRLÜK” arasındaki ilişki; ve neden bu ikisinin en büyük suçlardan olması yolundaki sorum...
Cevaplarınızı bekliyorum...
Cevaplar
− Gerçeği görüp de değerlendirememektir NANKÖRLÜK... Şirk içinde olan da, nankör de özündekileri ortaya koyamadığı için aynı âkibete düçar olur... Değişik yollardan aynı neticeye varılır: Hakikatten ebediyen perdeli olmak...
− Şirk, başka varlıklar varmış gibi davranmak; nankörlük ise verilenin aslını göremeyip; kabullenmemekten doğacak sonuçlara katlanmak.
− Her ikisi de birimselliğinin ve dolayısıyla bir “Allâh” var ve bir de “ben” anlayışının zuhuru oluyor.
− Nankörlük, kendindeki hilâfet boyutunun değerini bilmemek, hakkını verememektir. Bunun sonucu da şirktir diye düşünüyorum Üstadım...
− Şirk kapısından giren nankörlük kapısını ardına kadar açmış olur; bu da o kişinin ahmak olmasına vesiledir.
− Şirk gerçeği örtmek, nankörlük verileni değerlendirememek.
− Müşrik ve nankör... İkisi de, ALLÂH isminin işaret ettiği mânâdan perdelidirler... Bu nedenle her iki düşünce ve davranış biçimi kişiyi Öz’üne götüren yoldan alıkoyar... Şekavetlerine neden olur...
− Halifetullâh özelliğimizi açığa çıkaramamanın azabını yaşayacağız ve de bunu bildiğimiz hâlde gereğini yaşayamamak nankörlüktür diye düşünüyorum.
− Nankör olanda ben olgusu ortadan kalkmamıştır. Bu da hâlâ şirkte olduğuna işarettir ve hâlâ mahlûktur...
− Kendindeki özellikleri fark etmeyen şirktedir. Bu özelliklerin kapısını kendisine açana teşekkür etmeyen NANKÖRDÜR, dolayısıyla şükretmemiştir...
− Allâh’ın fiilerinin açığa çıktığı birimin, o fiilleri kendine mâl etmesi şirktir...
− Nimetin geldiği yeri göremeyen nankördür. Bu da “ALLÂH” isminin işaret ettiği mânâyı idrak edememekten kaynaklanır...
− Şirk, tanrı anlayışıdır ki enfüsî bir keyfiyettir... Nankörlük ise nimeti yerli yerinde ve hakkıyla değerlendirmemek; nimet sahibinden dahi (şirk hâlinin sonucu) perdeli olmak; O’na şükretmemektir...
− Öz benliğini bilmemek şirk; kendisine ulaşan Rahmeti eliyle itmek nankörlüktür.
− Allâh’ın ahlâkı ile ahlâklanmış yaşam formları, “Hakkını vermek” sistemi üzerine pozisyon aldıklarından, onlar için nankörlük söz konusu değildir... Birimin, sistemi fark etmek ve sistemle ilişkisini kavrayabilmek için tek seçeneğini imha etmesi önce kendisine zulümdür... Ve yazık olur anlamında, suçtur!..