"Euzü Billahi mineş şeytanir racim"

BismillahirRahmanirRahıym

1. ‘Amme yetesâelun;

   Neyi sorguluyorlar?

2. Anin Nebeil ‘Azıym;

   Azametli Haberi mi (ölüm sonrasında yaşamın devamı)?

3. Elleziy hüm fiyhi muhtelifun;

   Ki o konuda anlaşmazlık içindedirler!

4. Kellâ seya’lemun;

   Hayır, (düşündükleri gibi değil), yakında (vefat edince) bilecekler!

5. Sümme kellâ seya’lemun;

   Yine hayır (düşündükleri gibi değil), yakında bilecekler!

6. Elem nec’alil’Arda mihâda;

   Biz arzı (bedeni) bir beşik (içinde gelişeceğiniz geçici kullanım aracı) yapmadık mı?

7. Velcibale evtada;

   Dağları (bedendeki organları) da birer kazık!

8. Ve haleknâküm ezvaca;

   Sizleri de eşler (bilinç - beden) olarak yarattık.

9. Ve ce’alna nevmeküm sübâta;

   Uykunuzu bir dinlenme kıldık.

10. Ve ce’alnelleyle libâsa;

    Geceyi örtü kıldık.

11. Ve ce’alnennehare me’aşa;

    Gündüzü de geçim meşgalesi kıldık.

12. Ve beneyna fevkaküm seb’an şidada;

    Fevkinizde (yedi yörüngeli sistem - bilinç boyutunuzda) sağlam yedi (semâ) bina ettik.

13. Ve ce’alna siracen vehhaca;

    Bir de ışık saçan bir kandil (Güneş - akıl) koyduk.

14. Ve enzelna minelmu’sırati mâen seccaca;

    Yağmur bulutlarından şarıl şarıl bir su inzâl ettik.

15. Linuhrice Bihi habben ve nebata;

    Onunla taneler ve bitkiler çıkaralım diye.

16. Ve cennatin elfafa;

    İç içe girmiş bahçeler!

17. İnne yevmelfasli kâne miykata;

    Muhakkak ki o Fasl (ayrılıp tasnif olma) süreci vakit olarak belirlenmiştir.

18. Yevme yunfehu fiysSuri fete’tune efvaca;

    O süreçte Sur’a üfürülür de gruplar hâlinde gelirsiniz.

19. Ve fütihatisSemâu fekânet ebvaba;

    Semâ da açılmış, kapı kapı olmuştur (bilinç, duyu organsız algılama yaşamına açılmıştır).

20. Ve suyyiretilcibâlu fekânet seraba;

    Dağlar yürütülmüş, serap olmuştur (organların sınırlaması kalmamıştır).

21. İnne cehenneme kânet mirsada;

    Kesinlikle Cehennem güzergâh olmuştur (herkes oradan geçer)!

22. Littağıyne meâba;

    Tuğyan edenler (azgınlar; zâlimler, Sünnetullâh’a göre korunma çalışmaları yapmayanlar) için yerleşim alanıdır!

23. Labisiyne fiyha ahkaba;

    Çok uzun süre kalıcılar olarak!

24. Lâ yezûkune fiyha berden ve lâ şeraba;

    Orada ne bir serinlik tadarlar ne de keyif veren içecek!

25. İlla hamiymen ve ğassâka;

    Ancak hamim (kaynar su) ve gassak (irin) müstesna!

26. Cezâen vifaka;

    Tam karşılığı olarak yaşamlarının!

27. İnnehüm kânu lâ yercune hısaba;

    Muhakkak ki onlar bir hesap (yaşamlarının sonucunu) ummuyorlardı!

28. Ve kezzebu BiâyâtiNA kizzaba;

    Varlıklarındaki işaretlerimizi yalanladıkça yalanlamışlardı!

29. Ve külle şey’in ahsaynâhu Kitaba;

    (Oysa biz) her şeyi en incesine kadar kaydedip dosyalaştırdık!

30. Fezûku felen neziydeküm illâ ‘azâba;

    O hâlde tadın; size azaptan başka bir şeyi asla artırmayacağız!

31. İnne lilmüttekıyne mefaza;

    Muhakkak ki korunmuşlar için kurtuluş vardır.

32. Hadâika ve a’nâba;

    Sulak bahçeler, üzüm bağları... (“Meselül cennetilletiy” uyarısı hatırlanmalı. Cennete dair anlatılanların tümü semboller benzetmelerle anlatılmaktadır.)

33. Ve keva’ıbe etraba;

    Yaşıt muhteşem eşler! (Cinsiyet kavramı olmayan şuur yapının hakikatinden gelen Esmâ özelliklerini açığa çıkaracağı muhteşem kapasiteli o boyutun özelliğiyle oluşmuş bedenler. Dişi - erkek ayrımsız! Allâhu âlem. A.H.)

34. Ve ke’sen dihaka;;

    Dolu kadehler!

35. Lâ yesme’une fiyha lağven ve lâ kizzaba;;

    Orada ne bir boş söz duyarlar ne de bir yalan.

36. Cezâen min Rabbike ‘ataen hısaba;;

    Rabbinden bir ceza, (yani) yaptıklarına bağış olmak üzere!

37. RabbisSemavati vel’Ardı ve ma beynehümerRahmâni lâ yemlikûne minhu hıtaba;;

    Semâların, arzın ve ikisi arasında olanların Rabbidir, Rahmân’dır! Hiç kimse O’ndan bir hitaba mâlik değildir.

38. Yevme yekumur Ruhu vel melaiketu saffâ; lâ yetekellemune illâ men ezine lehurRahmânu ve kale savâba;;

    O süreçte, RUH (insanların tümünde şuur boyutunda açığa çıkan TEK’il Esmâ hakikati mânâsı) ve melekleri saf saf kıyamdadır. (Fıtratında) Rahmân’ın izin verdiği hariç, kimse konuşamaz hâldedir! O da doğruyu söyler.

39. Zâlikel yevmülHakk* femen şâettehaze ila Rabbihi meâba;;

    İşte budur Hak süreç! Artık dileyen Rabbine erecek çalışmayı yapsın!

40. İnna enzernaküm ‘azâben kariyba* yevme yenzurulmer’u ma kaddemet yedahu ve yekulülkafiru ya leyteniy küntü turaba;;

    Doğrusu biz sizi yakın bir azap (ölüm) ile uyardık! O gün kişi, ellerinin (kendine) ne takdim ettiğine bakar; hakikat bilgisini inkâr eden de şöyle der “Keşke toprak olsaydım!”