12. Yûsuf Sûresi
Mekke döneminde 53. sırada nazıl olmuştur... 111 ayettir... Üçüncü ayetinde “ahsenel kasasi”, yani Hz.Rasulullah’a vahyedilen “KISSALARIN en güzeli” olan, güzelliği ile de tanınan Yusuf a.s.ın kıssası bu sure’nin konusudur... Kur’an’da kıssaları anlatılan Nebiyler’in zuhur ve muameleleri birden çok surede, muhtelif yerlerde anlatılır iken, Yusuf a.s.ın kıssasının tamamı bu surede ilk 101 ayette kıssa ediliyor... Bu kıssada anlatılanlar batını-sembolik manaları yanında zahiren de bilfiil gerçekleşmiş müstesna bir mev’ıze kıssadır...
1-) Elif Lâââm Raa* tilke âyâtul Kitabil mubiyn;
Eliif, Lââm, Ra... Bunlar Hakikati apaçık ortaya koyan BİLGİnin işaretleridir.
2-) İnna enzelnahu Kur’ânen ‘arabiyyen lealleküm ta’kılun;
Kesinlikle biz (El Esmâ ül Hüsnâ’nın işaret ettiği insanın hakikatindeki mertebeden - İlim mertebesinden bilincine) Arapça Kur’ân (OKUnası, kavranılası metin) olarak inzâl ettik Onu, aklınızla değerlendiresiniz diye.
3-) Nahnu nekussu aleyke ahsenel kasası Bima evhayna ileyke hazel Kur’ân* ve in künte min kablihi leminel ğafiliyn;
Şu Kurân’ı (OKUnası, kavranılası metni) sana vahyederek (hakikatin olan Esmâ mertebesindeki ilimden bilincine yönlendirerek) biz (Esmâ özelliklerimiz itibarıyla biz), ibret verici olaylardan birini en güzel anlatımla sende açığa çıkartıyoruz... Önceden şüphesiz bu bilgi sana kapalıydı!
4-) İz kale Yusufu li ebiyhi ya ebeti inniy raeytü ehade aşere Kevkeben veşŞemse vel Kamere raeytühüm li sacidiyn;
Hani Yusuf babasına: “Babacığım! Muhakkak ki ben on bir gezegeni, Güneş’i ve Ay’ı gördüm... Bana secde ediyorlardı” dedi.
5-) Kale ya büneyye lâ taksus rü’yake alâ ıhvetike feyekiydu leke keyda* inneş şeytane lil İnsani adüvvün mubiyn;
(Babası) dedi ki: “Yavrum... Rüyanı kardeşlerine anlatma; sonra (hasetlerinden) sana bir tuzak kurarlar... Muhakkak ki şeytan insan için apaçık bir düşmandır.”