Nasr Suresi, Medine döneminde fakat Mekke-i Mükerreme’de, Veda Haccı esnasında Mina’da nazıl olmuştur... (Bütün bir sure olarak) Kur’an Vahyi’nin (Nübüvvet’in) son SUREsidir... Bu nedenle İbni Mes’ud r.a. bu sureye “tevdi’” (veda) suresi de dendiğini söyler...

Nitekim bu sure nazıl olduğunda bazı sahabeler (Hz.Ömer, Hz.İbni Abbas, Hz.Aişa,..gibi) ağlarlar... Kendilerine “Zafer ve fetihten müjde veren bir sure için mi ağlıyorsun?” denildiğinde, “Her kemal bir zevalin habercisidir... Bu sure Hz.Rasulullah’ın aramızdan ayrılacağını haber veriyor!” diye cevap gelir... Rivayet edildiği üzere bu sure nazıl olduğunda Hz.Rasulullah bir hutbe irad eder ve o hutbade: “Bir kul ki, Allah Onu dünya ile kendine lıka (kavuşma) arasında muhayyer bıraktı da o Allah’a lıkayı seçti” deyince Hz.Ebu Bekir bunun ne anlama geldiğini bilir ve ağlar... Ağlayanlardan (anlayanlardan) biri olan Aişa’yi Sıddık’a validemiz ise şöyle anlatır: “<İza caae Nasrullahi vel-feth> suresi nazıl olduktan sonra, Hz.Rasulullah her namazda: derdi(başka bir rivayetinde ise: Rüku’ ve secdelerinde <Subhanekellahümme Rabbena ve Bi-Hamdike; Allahümağfirliy= Subhansın Rabbimiz olan Allah!... Senin Hamdinle(dir bu tesbihimiz)... Allahım beni mağfiret et!>derdi, şeklindedir)”...

Nasr Suresi, 3 ayettir... Adını, ilk ayetindeki “Nasr”(nusret, zafer)den alır...

Nasr Suresinde: Efendimiz Hz.Rasulullah s.a.v.in mazhariyeti... Allah nusreti ve Feth... Tüm insanlar Allah’ın diyini içindedir, ne vakit görülür?... Tesbih-istiğfar ve tevbe nedir?...