“Beynimiz; zaman ve mekân kavramlarının ötesinde, derindeki bir varlığın hükmünün, başka bir boyuttan gönderdiği projeksiyonların girişim frekanslarını, matematiksel olarak değerlendirerek, gördüğümüz yapılara dönüştürücüsü…”

Zaman ve mekân kavramlarını ortadan kaldırıp, bir yana koyalım!

“Derindeki bir varlığın hükmünün” yani senin varlığının özündeki ana varlık, bize göre mutlak varlık!

Senin geçici, vehmî, göresel, bireysel varlığına “ben” diyorsun ya... “Bir Ben var ya, benden içeri!..” Hepimizin özündeki ortak Ben, Mutlak Ben; bu derûnumuzdaki Ben!..

Bir, ben var, sen var, o var!.. Bir de, ben, sen ve onun özündeki ortak “Ben” var!..

Beyin, mutlak Tek Ben’in hükmünün başka boyuttan gönderdiği projeksiyonların girişim frekanslarını yani O Ben’in kendi boyutundan gönderdiği projeksiyonların girişim frekanslarını; yani O Ben’in ortaya çıkmasını istediği görüntüleri, mânâları, mânâları ihtiva eden frekansları, matematiksel olarak değerlendirerek, gördüğümüz yapılara dönüştürür.