20. Tâhâ Sûresi
TaHa suresi Mekke döneminde 45.sırada nazıl olmuştur... 135 ayettir... İsmini, birinci ayetinden almıştır... “Ta-Ha”, Hz.Rasulullah’a vasfi bir hitabtır; O’nun ismidir... Bu sure’nin bir ismi de “Keliym”dir...
Taha Suresinde, Kur’an’ın inzal edilişindeki hikmet, Rahman’ın Arş’ı istivası, sır-ahfa, Hz.Musa’nın muhtelif örnekliği ve fravun meselesi, Samiriy konusu, ölüm-kıyamet tahakkuku olayları, şefaat gerçeği, Kur’an’ın vahyindeki özellik ve Hz.Rasulullah’a “Rabbim ilmimi artır” emrindeki sır, Adem ve cenneti, Zikir’den yüz çevirenin körlüğü,... gibi bir çok önemli konu... açıklanmaktadır....
1-) Tâ Hâ;
Ey İNSAN (Âdem’e talim edilen Esmâ’nın tamamı ve ruh olarak üflenen diye benzetme yollu anlatılan Muhammedî salt şuur - orijin BEN)!
2-) Ma enzelna aleykel Kurâne liteşka;
Biz Kurân’ı sana, mutsuz olman için inzâl etmedik.
3-) İlla tezkireten limen yahşâ;
Sadece, haşyete (Allâh azametini hissetmeye) açık şuura (hakikatini) hatırlatmadır (inzâl olan bilgi)!
4-) Tenziylen mimmen halekal’Arda ves semâvatil ‘ula;
Arzı (bedeni) ve yüce semâları (Esmâ mertebenden açığa çıkan şuur boyutlarını ve bilinç kademelerini) yaratandan, bölüm bölüm indirilmiştir.
5-) ErRahmânu alel Arşisteva;
Rahmân, Arş’a istiva etti (El Esmâ’sıyla âlemleri yaratıp hükümran oldu. Kuantum Potansiyelde ilmini seyretti ilmiyle).