111. Tebbet Sûresi
Tebbet Suresi, Mekke-i Mükerreme’de 6.sırada Fatiha Suresinden sonra nazıl olmuştur... 5 ayettir... Adını, ilk ayetindeki “Tebbet” kelimesinden alır... Ayrıca, son ayetinden dolayı “Mesed” (hurma lifinden ip) suresi de dedir...
Bu surenin sebebi nüzülü hakkında şu rivayeti yazalım:
Hz.Rasulullah’a: “En yakın aşiretini uyar!” (Şuara: 214) ayeti nazıl olduktan sonra, bir gün Rasulullah a.s. Safa tepesine çıktı da”Ya Sabahah!“ (Mekke örfünde bu hitap kırmızı alarm gibi hayati bir tehlikeyi duyurmak/uyarmak için kullanılır)” diye nida etti... Hayatında hiçbir kimseyi aldatmamış o emin zatın bu hitabını duyan Kureyş Onun yanında toplandılar ve “Sana ne oluyor, ne var?” dediler... Rasulullah s.a.v. şöyle dedi: “Gördünüz mü (bir düşünün, ne dersiniz)?... Eğer size haber versem ki sabaha veya akşama bir düşman baskını olacak (tehlikedesiniz, tedbir almanız lazım), beni tasdik eder miydiniz?”... “Evet” dediler... Bunun üzerine Rasulullah s.a.v. buyurdu ki: “Muhakkak ki ben önünüzdeki şiddetli bir azabdan dolayı size bir uyarıcıyım (o azab ile sizi uyarıyorum)”... Bunun üzerine künyesi abdü’l uzza (uzza putunun kulu) olan Ebu Leheb: “Seni helak olasıca, bizi bunun için mi topladın?” dedi... İşte bu olay üzerine Tebbet Suresi nazıl oldu...
Tebbet Suresinde: Sebeb-i nüzülünde anlatılan hususun ibretlik durumu... Rasulullah’a itaatsızlık ve muhabbetsizliğin akibeti.... anlatılıyor...