43 ayettir... Adı, 13.ayetinde tanımlanarak geçen “ra’d” isminden gelir ki sure’nin muhtevası ile de ilgilidir... “Ra’d”, gök gürültüsü, demektir ki ayet ve hadis’de “HU’nun (Allah’ın) Hamdı ile tesbih eden bilinç”olarak nitelenir...

Sure’nin Mekke döneminde mi yoksa Medine döneminde mi nazıl olduğu hususunda farklı rivayetler vardır... Uslubu, konusu (ahkam değil imanla ilgili), şifreli harflerle (Elif, Lam, Miym, Ra) başlaması Mekke dönemine daha uygun...

Sure’de tüm var olma halinin bir tesbih olgusu olduğu, varlığın Allah sıfatlarının tecellisi olarak herşeyin aynı zamanda bir ayet olduğu, herşeyin aslının bir olduğu vurgulanır... Herşey’deki bu “tesbih” realitesinin “insan”da “zikir” olarak zirveleşmesi açıklanır... İnsan kalbi/bilinci’nin ancak “Allah zikri” ile tatmin olacağı beyan edilir...