21. Enbiyâ' Sûresi
Bu sure, Mekke döneminde 72. sırada nazıl olmuştur... 112 ayettir... “Nebiyler” anlamına gelen “Enbiya” ismi, içinde bir kaç Nebiy’nin kıssasının anlatılması dolayısıyladır... İnsan’ın kiymet ve kemalatı, Allah Rasulü ve HatemüNebiy olan Efendimiz Hz.Muhammed Mustafa s.a.v.in alemlere rahmet oluşunun sırrı, Diyn’in gerçek manası ve ümmet olgusu bahsedilen önemli konularıdır...
1-) Ikterabe linNasi hısabuhüm ve hüm fiy ğafletin mu’ridun;
İnsanlara yaptıklarının sonucunu görme süreci yaklaşmıştır! Onlar ise kozaları içinde aldırmaz bir hâldeler!
2-) Ma ye’tiyhim min zikrin min Rabbihim muhdesin illesteme’uhu ve hüm yel’abun;
Rablerinden gelen her yeni uyarıyı, alaya alarak dinliyorlar!
3-) Lahiyeten kulubühüm* ve eserrun necva elleziyne(necvelleziyne) zalemu* hel hazâ illâ beşerun mislüküm* efete’tunes sıhra ve entüm tubsırun;
Akılları fikirleri oyun eğlencede! O, nefslerine zulmedenler, aralarında fısıldaşıyorlar: “Sizden farklı bir beşer mi sanki! Ne olduğunu görüp dururken, sihirli sözlerine mi kapılıyorsunuz?”
4-) Kale Rabbiy ya’lemul kavle fiys Semai vel’ Ard* ve HUves Semiy’ul ‘Aliym;
(Hz. Rasûlullâh): “Benim Rabbim semâda ve arzda konuşulanı bilir... O, Semi’dir, Aliym’dir” dedi.
5-) Bel kalu adğâsü ahlâmin belifterahu bel huve şa’ır* felye’tina Bi ayetin kema ursilel evvelun;
Şöyle de dediler: “Konuştukları kuruntulardan oluşan rüyalarıdır! Muhtemelen uyduruyor... Hayır, O bir şairdir! (Eğer böyle değilse) geçmişte yaşamış Rasûllerdeki gibi mucizesini göstersin!”