75 - Kıyamet Sûresi
"Euzü Billahi mineş şeytanir racim"
BismillahirRahmanirRahıym
-
Lâ uksimu Bi yevmil kıyameti;
Kıyamet sürecindeki gerçekliğe;
-
Ve lâ uksimu Bin Nefsil Levvameh;
Ve Nefs-i Levvâme’ye (hakikate ters düştüğünü fark edip pişmanlığını yaşayan bilince) kasem ederim!
-
Eyahsebul’İnsanu ellen necme’a ‘ızameh;
İnsan, onun kemiklerini asla cem’ etmeyeceğimizi mi sanıyor?
-
Bela Kadiriyne ‘alâ en nüsevviye benaneh;
Evet! Onun parmak uçlarını bile tesviye etmeye (parmak izlerini bile aynen oluşturmaya) kaadirleriz.
-
Bel yüriydul’İnsanu liyefcure emameh;
Hayır! İnsan, önündekini (ölümle başlayan yaşamı) yalanlarcasına azgınlaşıyor!
-
Yes’elü eyyane yevmul kıyameti;
“Kıyamet süreci (ölüm sürecinde yaşanacaklar) ne zamanmış?” diye sorar.
-
Feizâ berikal besar;
Gözünde şimşek çaktığında,
-
Ve hasefel Kamer;
Ay tutulduğunda,
-
Ve cumi’aşŞemsu velKamer;
Güneş ve Ay bir araya geldiğinde!
-
Yekulul’İnsanu yevmeizin eynelmeferr;
O süreçte insan: “Nereye kaçabiliriz?” der!
-
Kellâ lâ vezere;
Hayır, (dışarıda) sığınak yoktur!
-
İla Rabbike yevmeizinil müstekarr;
O süreçte (her birimin kendi) karargâhı Rabbinedir!
-
Yünebbeül’İnsanu yevmeizin Bima kaddeme ve ahhar;
O süreçte insanda, takdim ettiği (önceden gönderdiği) ve tehir ettiği (sonraya bıraktığı, yapmadığı) şeylerin bilgisi açığa çıkarılır.
-
Belil’İnsanu ‘alâ nefsihi basıyretun;
İşte (gerçek şu ki) insan, kendi nefsini değerlendiricidir! (“OKU yaşam bilgini {kitabını}! Bilincin bu aşamada, yaptıklarının sonucunun ne olduğunu görmeye yeterlidir.” 17.İsrâ’ Sûresi: 14. âyetini hatırlayalım. A.H.)
-
Ve lev elka me’aziyreh;
Mazeretlerini öne sürse bile (bir şey değişmez)!
-
Lâ tuharrik Bihi lisaneke lita’cele Bih;
Onu dilinle tekrar etme, Onu acele (muhafaza) için.
-
İnne’aleyna cem’ahu ve Kur’âneh;
Muhakkak ki Onu cem’ etmek ve Onun okunması bize aittir.
-
Feizâ kare’nahu fettebı’ Kur’âneh;
Onu okuduğumuzda, Onun okumasına tâbi ol!
-
Sümme inne ‘aleyna beyaneh;
Sonra, muhakkak ki Onun beyanı (açığa çıkarılması) da bize aittir.
-
Kellâ bel tuhıbbûnel’acilete;
Hayır! Bilakis siz acileyi (peşin olanı, dünyayı) seversiniz;
-
Ve tezerunel’ahırete;
Sonsuz gelecek yaşamı bırakırsınız!
-
Vucûhun yevmeizin nadıretun;
O süreçte yüzler ışıl ışıl parlar.
-
İla Rabbiha nazıreh;
Rablerine nazırdırlar!
-
Ve vucûhun yevmeizin basiretun;
O süreçte nice yüzler de asıktır!
-
Tezunnu en yuf’ale Biha fakıreh;
(O asık yüzlüler) bellerinin kırılacağını hissederler!
-
Kellâ izâ beleğatitterakıye;
Hayır! (Can) köprücük kemiklerine ulaştığında;
-
Ve kıyle men rak;
“Kimdir ölümden kurtaracak?”
-
Ve zanne ennehulfirak;
Bilmiştir ki, yaşanacak o malûm ayrılık!
-
Velteffetissaku Bissak;
Ayaklar dolanmıştır!
-
İla Rabbike yevmeizinilmesâk;
O süreçte sevk rabbinedir!
-
Fela saddeka ve lâ sallâ;
Ne tasdik etti, ne salât eyledi (yöneldi Rabbine)...
-
Ve lâkin kezzebe ve tevellâ;
Fakat yalanladı ve yüz çevirdi!
-
Sümme zehebe ila ehlihi yetemetta;
Sonra da (benlikle) gerine gerine ehline gitti.
-
Evlâ leke feevlâ;
Gereklidir sana, gerekli!
-
Sümme evlâ leke feevlâ;
Evet, kesinlikle gereklidir sana gerekli!
-
Eyahsebul’İnsanu en yutreke süda;
İnsan, başıboş olarak bırakılacağını mı sanır?
-
Elem yekü nutfeten min meniyyin yümna;
Dökülen meniden bir sperm değil miydi?
-
Sümme kâne ‘alekaten fehaleka fesevva;
Sonra katılaşmış kanda genetik yapı oldu da; yarattı, tesviye etti (amacına göre programladı).
-
Fece’ale minhüzzevceynizzekere vel’ünsâ;
Ondan iki eşi; erkek (bilinç - aktif yapı) ve dişiyi (beden - pasif - edilgen) (bilinç - beden) oluşturdu.
-
Eleyse zâlike BiKadirin ‘alâ en yuhyiyel mevta;
İşte O (bunları yapan Allâh sistemi ve düzeni), ölüleri diriltmeye Kaadir değil midir?