100. ‘Adiyat Sûresi
“B”İSMİLLÂHİR RAHMÂNİR RAHIYM
1-) Vel ‘adiyati dabhâ;
Andolsun o nefesleri zorlanarak (dünyalık biriktirmek için) koşan (azgın atlara benzer insanlara),
2-) Fel mûriyati kadhâ;
(Koşuşurken hırsından, öfkesinden) çakıp ateş çıkaranlara,
3-) Fel muğıyrati subha;
Sabahın seherinde akına kalkıp,
4-) Feeserne Bihi nak’â;
O hırsla ortalığı toza bulayanlara,
5-) Fevesatne Bihi cem’a;
Böylece o hâl ile halkın içine dalanlara (çok yazık)!
6-) İnnel’İnsane liRabbihi le kenûd;
Gerçektir ki insan Rabbine karşı elbette çok nankördür!
7-) Ve innehû alâ zâlike le şehiyd;
Kesinlikle kendisi de buna şahittir!
8-) Ve innehû lihubbil hayri le şediyd;
Kesinlikle onda zenginlik sevgisi çok şiddetlidir!
9-) Efelâ ya’lemu izâ bu’sire ma fiyl kubûr;
Bilmez mi (insan), kabirlerin (bedenlerin) içindekiler deşilip dışarı çıkartıldığında,
10-) Ve hussile ma fiys sudûr;
Sadırların içindekiler açığa çıkartıldığında,
11-) İnne Rabbehüm Bihim yevmeizin le Habiyr;
İşte o süreçte Rableri, Esmâ boyutu itibarıyla, onlar olarak elbette Habiyr’dir.