“B”İSMİLLÂHİR RAHMÂNİR RAHIYM

1-) İzeşŞemsü küvviret;

Güneş dürüldüğünde (Akıl karşılaştığı gerçeklik ile kaplanıp gücünü yitirdiğinde),

2-) Ve izennücûmünkederet;

Yıldızlar karardığında (Düşünme işlevi durup - fikirler ışık tutmaz olduğunda),

3-) Ve izelcibâlu süyyiret;

Dağlar yürütüldüğünde (organlar çalışmaz olduğunda),

4-) Ve izel’ışaru ‘uttılet;

Işar (en gözde develer; zenginlik ve statü nesneleri) başıboş bırakılıp terk edildiğinde (dünya değerlerinden geçildiğinde),

5-) Ve izelvuhûşu huşiret;

Vahşiler haşrolunduğunda (hayvani duygular toplanıp güçlerini kaybettiklerinde),

6-) Ve izelbiharu sücciret;

Denizler kaynadığında (şartlanma yollu edinilmiş bilgiler açığa çıkan gerçekler karşısında tutuşup kaynadığında),

7-) Ve izennüfûsu züvvicet;

Nefsler tezvic edildiğinde (bilinçler ölümün bu tadılışıyla birlikte yeni ruh bedenleriyle eşleştirildiğinde),

8-) Ve izelmev’ûdetu süilet;

Diri diri toprağa gömülen (kız çocuklara) sorulduğunda,

9-) Bieyyi zenbin kutilet;

“Hangi suçundan dolayı öldürüldü?” diye.

10-) Ve izessuhufu nuşiret;

Kaydedilmiş sayfaları açıldığında,

11-) Ve izesSemâ’u küşitat;

Semâ sökülüp giderildiğinde (bilinç muhakemesini yitirdiğinde),

12-) Ve izelcahıymu su’ğğiret;

Cahîm tutuşturulup alevlendirildiğinde (pişmanlık yangını alevlendiğinde),

(Not: Yaptığımız yorum, âyetlerin kişinin kıyametini sembolize etmesi yönündendir. A.H.)

13-) Ve izelcennetü üzlifet;

Cennet yaklaştırıldığında,

14-) ‘Alimet nefsün ma ahdaret;

Her nefs (bilinç) hazırladığı şeyi bilmiştir (biyolojik bedenli yaşamında yaptıklarının getirisini algılamıştır).

15-) Felâ uksimu Bilhunnesi;

Kasem ederim El Hünnes olarak (Güneş’in ışığından gündüz görünmeyen yıldızlar),

Not: Hz.Âli r.a. “El Hünnes”i şöyle tefsir eder: “Bunlar gündüzün sinen - görünmeyen, geceleyin zâhir olan - çıkan yıldızlardır (gezegenlerdir).”

16-) Elcevarilkünnesi;

El Cevar’e, El Künnes’e (yörüngelerinde seyrederken aynı zamanda burçların etki alanlarında dolaşanlar - gezegenler),

17-) Velleyli izâ ‘as’ase;

Geri döndüğünde geceye,

18-) Vessubhı izâ teneffes;

Teneffüs ettiğinde sabaha,

19-) İnnehû lekavlu Rasûlin keriym;

Ki, muhakkak O, şerefli bir Rasûlün sözüdür;

20-) Ziy kuvvetin ‘ınde ziyl’arşi mekiyn;

Kuvvet sahibi (bir Rasûlün)! Arş sahibi’nin indînde güvencede!

21-) Muta’ın semme emiyn;

İtaat edilendir orada (Semâ’da), Emin’dir.

22-) Ve ma sahıbuküm Bimecnun;

Sahibiniz (Hz. Muhammed) bir cin etkisi altında olan değildir!

23-) Ve lekad reahu Bil’ufukılmubiyn;

Andolsun ki Onu apaçık ufuk olarak müşahede etti!

24-) Ve ma huve ‘alelğaybi Bidaniyn;

O, gayb hakkında cimri değildir!

25-) Ve ma huve Bikavli şeytanin raciym;

Ve O, recm olunmuş (hakikatten uzaklaştırılmış) şeytanın lafı da değildir!

26-) Feeyne tezhebun;

O hâlde (Kurân’ı bırakıp) nereye gidiyorsunuz?

27-) İn huve illâ zikrun lil’alemiyn;

O âlemler (insanlar) için yalnızca Zikir’dir (hatırlatmadır)!

28-) Limen şâe minküm en yestekıym;

Sizden bilfiil gerçek üzere yaşamayı dileyenler için!

29-) Ve ma teşâune illâ en yeşâAllâhu Rabbül’alemiyn;

Rabb-ül âlemîn olan Allâh dilemedikçe, siz dileyemezsiniz!