Şu anda nasıl ki Dünya üzerinde yaşarken, Güneş’in çekim alanına tâbi olarak Güneş’in çevresinde yaşamımıza devam ediyorsak; Güneş’in ışınsal platformu üzerinde bu yaşamımız devam ediyorsa; “ÖLÜM” dediğimiz olayla birlikte madde bedenden kopmamıza, madde Dünya artık bizim için “Yok” hükmüne girmesine rağmen, aynı şekilde RUH boyutunda RUH bedenle, Dünya’nın manyetik çekim alanına tâbi olarak, Von Allen kuşağı içinde kalan manyetik çekim alanında ve Güneş’in ışınsal platformu üzerinde, yani şu an mevcut olduğumuz alanda yaşamımıza yine devam edeceğiz.
Ancak bu yeni geçtiğimiz RUH boyutunda ruh bedenin algılama özelliği dolayısıyla Dünya’nın nazarımızdan kaybolmasıyla birlikte, Güneş’in ışınsal platformu üzerinde gene yaşamımıza devam edeceğiz.
Peki... Bu aşamada, hangi yaşam boyutuna tâbiyiz; Dünya gözümüzden kaybolduğuna göre?..
Dünya’nın, gündüz ve gece ve de zaman ölçüleri ortadan kaybolduğuna göre; Güneş’in çevresinde biz turumuzu atmaya devam ettiğimize göre; “Güneş’in zaman boyutu”na tâbi olacağız! Yani Güneş’in 1 yılı olan 255 milyon yıllık süreç, 1 yıl hükmüne gelecek bizim için!
255 milyon yıllık süreç yeni “1 yıl”ımız olacak bizim, bu yeni yaşantı boyutumuzda, Güneş yılı itibarıyla!
Biz, Dünya’da 70 yıllık bir ömür sürsek, 70 yıl yaşadığımızı kabul etsek; 70 yıl sonra Dünya’dan ayrıldığımız zaman, 255 milyon yıllık sürece göre, bir Dünya ömrü nedir?
Güneş’in, bizim şu anki algılamamıza göre 255 milyon yıl süren, 1 yıllık zaman ölçüsü içinde, bizim 70 yıllık hayatımızın değeri nedir?
255 milyon yılda, 70 yılın ne olduğunu anlamak için bir hesap yaparsak, görürüz ki 70 yıl dediğimiz süreç, Güneş’in kendi yılı içinde, sadece 8,6 saniyedir.
Yani, 70 yıl yaşadıktan sonra bu Dünya’dan ayrılmış kişi, bu Dünya’dan ayrıldıktan sonra, Dünya onun gözünün önünden kalktıktan sonra, Güneş zaman boyutunu algılamaya başladığı zaman, diyecektir ki:
“Ben Dünya’da ne kadar kaldım acaba?.. Bir rüya süresi mi?”
Kurân’da, Nâzi’at Sûresi’nin son âyetinde;
“O’nu gördükleri süreçte, sanki onlar (dünyada) hiç kalmamışlardır! Ancak bir Aşiyye (Güneş’in ufukta batma süresi) yahut onun battıktan sonraki kalan aydınlık süresi kadar dünyada yaşamış olduklarını sanırlar.” (79.Nâzi’at: 46)
Bu ölüm ötesi yaşam boyutunun değerlerini fark eden insanın kullanacağı kelime olarak, “AŞİYYE” kelimesi geçiyor; AKŞAM NAMAZI VAKTİ süreci!
“Akşam namazı vakti”, bilindiği gibi, Güneş’in kızıllığının ufukta kaybolup, ancak, ortadaki alaca bir karanlığın, mutlak karanlığa dönüşmesi sürecidir.
Güneş’in görünmez olup, aydınlığının var olduğu, henüz ortaya karanlığın çökmediği bir süreç!
Çok az dakikalarla ölçülen bir süreç!
Ufukta bakarsınız Güneş görünmez oldu; kızıllığı kayboldu; derken, bir alacakaranlık... Sağı solu görürsünüz ama, bir bakarsınız, kapkaranlık oluverir ortalık aniden.