− “Nankörlük, insansıların en belirgin özelliğidir!” (DOST’tan Dosta: 895)
Şirk ise Öz’de Bir olduğunu idrak edemediğinden dolayı İnsansı olan birimlerdedir diye düşünüyorum.
− Allâh kavramını şuurunda oturtamayan ve bu paralelde gerektiği gibi yaşayamayan, şirk durumundadır. Şirkte kişi kendi hakikatine perdeli olduğu için nefsine zulüm (nankörlük) eder. Nankörlük şirkten doğar denebilir.
− İlmin gereği olarak herhangi bir çalışmada bulunmamak, kişinin kendine yapabileceği en büyük nankörlüktür diye düşünüyorum...
− “Ya idrakın kadar konuş, ya da haddini bil” hitabı gereği, idrakım kadarıyla birkaç cümle söylemek istiyorum.
Bir süre önce Özürlüler Derneği’ne üye oldum... Dün de rozetimi aldım! Gururla taşıyorum!
Çünkü hakikaten özürlü olduğumu fark ettim... Görme Özürlü!!!
O; sonsuz sınırsız diye lafını edip, idrak edemediğim; hesabı 1 mikron bile şaşmayan “Tek”te hata, kusur görme özürü!
Öyle bir özür ki, hâlâ farkına varamadığım; ve zannımda, hata ve kusur diye tanımladığım oluşumlar; yapının Tek olmasından dolayı katlanarak yine dönüp dolaşıp benim başıma geliyor ve ben üstel olarak, artan bir negatiflikle, giderek benlik batağında batmaktayım! Fark etmeye başladığım, yaşadığım şirk ve nankörlük hâlimin ifadesi...
− Kişinin kendisini tanımadığını fark ederek bu yolda herhangi bir çalışmada bulunmaması kişinin kendisine yapabileceği en büyük nankörlüktür; zulümdür!..
− Şartlanmalarını terk edememe dolayısıyla verilmiş olan halife olma özelliğini açığa çıkaramama olabilir mi Üstadım...
− ŞİRK: özünden gâfil olma... Nankör: Öz bilgileri değerlendirememek.
− Nankörlük, şirkin sonucunda oluşan bir davranış biçimidir ki; Vereni müşahede edememenin sonucudur...
− Şirk, Allâh’a eş koşmaktır, Nankörlük ise, kendisine yetişen uyarıları ve tebliği kabul etmeme hâlidir. Arasındaki fark ise, varlığını tanımama, diğeri tanıdığını kabul etmeme hâlidir.
− Şirk, bencillik kozasından çıkmamak; nankörlük hakikatine ulaşamamaktır.
− Enfüste veya âfakta şirk görmek ŞİRKtir!.. Ulaşanı değerlendirememe nankörlüktür...
− Nimeti vereni müşahede edemeyen şirktedir... Dolayısıyla da nankördür kanaatindeyim...
− Şirk, “Allâh”tan perdeli olmak; nankör, bilip yapamamaktır.
− İkisi de benlikten, bencillikten kaynaklanır... Kendini ayrı bir varlık olarak vehmeden de, öz boyutundan gelenleri değerlendirip yaşayamaz... Bu da gazabına sebep olur.
− Verileni ve özünü düşünmeyen şirktedir, nankörlük ise verdiklerini inkâr etmektir.
Üstad
− En başta sorduğum “ŞİRK” ve “NANKÖRLÜK” kavramları aralarındaki ilişki ve anlam?
Cevaplar
− Şirk, Allâh’tan perdeli olmak... Bunu bilerek ilmin gereğini yerine getirememek, nankörlük...
− Her iki kavram da iç içe geçmiş durumdadır. Nankör; gelen nimeti geri teper, şirk içinde olması nedeniyle! Şirk ehli ise, gelen nimete şükretmez ve nankörlük yapar nereden geldiğini göremediği için.