“Allâh için” olmayan beraberlikler er-geç son bulacak ve kişi bu beraberliğinden dolayı pişman olacaktır!
“Allâh için = fiysebilillâh” ne demektir?
Özündekini yaşamanın ve gereklerini ortaya koymanın yaşanmasıdır!..
Allâh ahlâkıyla yaşayıp, Allâh bakışı ve değerlendirmesiyle, yakınındakini-uzağındakini ve dahi tüm yaratılmışları değerlendirmek demektir!
Karşındakini Allâh’a erdirmek ve böylece Allâh rızasının onda açığa çıkması için tüm varlığınla çaba göstermek demektir!
“Allâh için beraberlik” demek, bu amacı paylaşan “bir aradalık” demektir!
Kişinin özündeki Allâh’tan ve bunun sonuçlarını yaşamaktan “gâfil” olması, onun “gazaba uğramış olması” demektir!
Gelecekte beklenen ateş ya da işkence beklentilerini “gazap” sanarak; insanın yaşadığı andaki “gazap”tan gafleti ise, “Allâh gazabına uğramış olmasının” açık yaşantısıdır!
“Allâh gazabına düçar olmuş” kişi, özündeki Allâh’ı tanıyamamış ve bunun gereğini hâlâ yaşayamamakta olan insandır!
Bunu idrak edememek de gazaba uğramışlığın bir başka belirtisidir!
Evet, bu anlamlar doğrultusunda, yukarıda mânâlarını nakletmeye çalıştığım âyetleri tekrar okuyup anlamaya çalışırsak...
Ne gerekçeyle olursa olsun, ne pahasına olursa olsun, Allâh için yaşamanın zorunluluğunun “iman”ın gereği ve sonucu olduğunu fark ederiz!.. “İman” bize nasip olmuş ise!..
Bu takdirde, en yakınımızdan en uzağımızdakine kadar, ikiyüzlülüğü bırakıp, inandığımız gerçekleri konuşur, Hakk’ı tavsiye eder, sonuçlarına da sabrederiz... Yapamayacaklarımızı söylemekten kaçınır, söylediğimizi de yaparız! Bugünü çevremizdekilerle hoş geçirmek uğruna imanımızı satmaz; yarını riske sokmayız!
Duygusal veya bedensel zevkler uğruna, bizi tatmin edenleri Rab edinmeyip; “Allâh”a imanın gereğini yaşarız!
“Allâh indîndeki, eğlenceden de ticaretten de daha hayırlıdır... Allâh yaşam gıdasıyla besleyen, en hayırlıdır!” (62.Cumu’a: 11)
Âyeti bize önemli bir uyarıdır “salât”ın ne olduğunu idrak etmiş isek!
“Allâh Rasûllüğünün” ve “Allâh Rasûlü’nün yolunda yürümenin” ne demek olduğunu hâlâ anlayamamışsak, elbetteki bu yazdıklarımın hiçbir faydası da görülmeyecektir!
Nasibi olan bunları okur ve “bu da Allâh’tandır” deyip hitap edeni görür ve gereğini yaşamaya çalışır; nasibi olmayan da “Hulûsi bu defa da bunları döktürmüş” der; kurunup yolunda devam eder!
Allâh, “kendisine iman eden” ve “imanın gereği amelleri” ortaya koyabilenlerden eylesin bizi!
12.7.1998
New Jersey - USA