Oysa, imajında hayali yaratıp, hayalin gözüyle kendine nazar eden ve nazar ettiğinin de ötesinde olan, bir mutlaktan başka bir şey yoktur!..”
“Elf, şu ana kadar, düşünce sistemimi âdeta felç ettiren böylesine karışık bir fikir düzeyiyle karşılaşmamıştım!.. Hayal ile hakikatin nerede ayrılıp, nerede birbirine karıştığını tespit edebilmenin, bundan daha zor bir çözümü yapılamazdı herhâlde...”
“Evet... İki denizdir hayal ile gerçek!.. Bir arada olan iki deniz!.. Ama aralarında bir berzah vardır ki, asla birbirleriyle birleşemezler!.. Ve sen bu iki denizi çok iyi anlamaya çalış... Berzah, boyut farkıdır.”
“Şimdi ‘BEN’ kelimesiyle işaret ettiğim gerçek benliğim, hayal mi gerçek mi?..”
“Sana söylenecek her şeyi açıkladım bu hususta... Sorunun cevabını ise, bizzat idrakın verecektir!..”
“Ama şu anda düşünemiyorum ki bu durumu!.. Kafam karmakarışık bir hâlde!.. Çözüm dediğin şey, tam anlamıyla bir problem benim için!..
Varlığım, bir hayal ise; hayalin, hayalin ötesine geçmesi mümkün müdür? Yok eğer, mümkündür dersen, bu defa da hayalin ötesine geçen hayal olmaz, o gerçeğin ta kendisidir; ve bu defa da gerçek nasıl hayal olmuştur?”
“Bugün artık seni bu sorularla ve görüştüğümüz meseleyle başbaşa bırakıp ayrılıyorum Cem... Sen bu meseleyi çözmeye çalış...”
“Hey dur!.. Nereye?.. Yumağı çözüyorum derken, bütün ipi karmakarışık edip gidiyorsun!.. Biraz daha yardımcı ol lütfen!”
“Sana bu hususta anlatılabilecek her şeyi anlattım Cem!.. Söylediğim gibi bundan sonrası sadece ve sadece idrakına kalmıştır... Sonra tekrar buluşur ve vardığın sonuçları tartışırız istersen... Şimdilik ÖZDE!..”
Cem ısrarın gereksiz olduğunu anlamıştı... Tek kelime ile cevapladı:
“ÖZDE!..”
ÖZDE, ama nasıl bir özde, diye düşündü Cem... Ve devam etti kafasında...
Hayal olan bir özde mi, gerçek olan bir özde mi?