Dünya’nın düz bir tepsi ve kâinatın merkezi olduğu yolundaki ilkel düşünceden; milyarlarca galaksi arasındaki bir galaksinin, 400 milyar yıldızından bir tanesinin, küçük bir uydusunun Dünya olduğu idrakına ulaştı insanlık ilmi!

Ama hâlâ, her şeyi beş duyu ile algıladıklarından ibaret sanıp; maddi ve hayalî değerler peşinde koşarak ömrünü tüketenler, sonra da sahip olduklarını sandıkları her şeyi madde dünyasında istemeyerek bırakıp gidenler, çoğunlukta!

Tüm yıldızlar arası boşluklar(?), galaksiler ve evren, cansız(!), bilinçsiz(!); ancak aklı, göz boyundan ileri geçemeyen ihtiras dolu insanlar, dünyaları ile birlikte evrenin en mükemmelleri, efendileri ve de hâkimleri!!!

Böylesine bir ortamda, bu kitap niçin yazıldı? Ne anlatılmak isteniyor?..

Bir hayal mi bu kitaptakiler... Bir fantezi mi... Bir kurgu−bilim mi... Bir hikâye mi… Bir roman mı… Beş duyu ile algılanan dünyanın ötesindeki gerçek değerlere ışık tutmaya çalışan bir mesaj mı... Veya çok daha başka bir şey mi?!!

1970’li yılların sonuna doğru kaleme aldığımız bu satırları okumaya başladığınızda, sanırım bambaşka bir dünya ile karşılaşacaksınız... Sonra bir solukta sonuna ulaşıvereceksiniz! Ama gene zannediyorum ki, tekrar tekrar okumak ve birçok yerinde durarak, o noktalar hakkında etraflıca düşünmek gereğini duyacaksınız.

Belki çevrenizdekilerle bu konuları tartışabilecek; belki de onlara açma cesaretini kendinizde bulamayacak, örtüp geçeceksiniz...

İstenildi ki, bunlar da söylenmiş, yazılmış, düşünenlerin dünyasına sunulmuş olsun...

Oldu da!..

Öyle ise bu yeni ufuklar hepimize mutluluklar getirsin.

Hepimiz ÖZDE BİRİZ!..

AHMED HULÛSİ