ahmedhulusi.org

“Felsefe”, hikmetler dünyasını tanımak isteyenlerin alanı; “tasavvuf”, kudret yurdunda yaşamak isteyenlerin alanıdır.

Aşk ancak ve sadece Aşk yaşayandan aynalanır. Nasibi olmayan da sevgilerle, sevgililerle oyalanır!

Hikmetler alanında ilimlere ermenin anahtarı çoktur. Kudret yurduna geçişin anahtarı tektir: AŞK!

Seven, benliğiyle sever. Aşkta benlik yok olur, ki bu yüzden kudret alanına geçiş sağlanır. Kerâmet ve mucizeler kudret alanından açığa çıkar.

İlim, hikmet sistemiyle açığa çıkarken, kudretin âlemi aşktır. Kudret rest çektiğinde, Hikmet pes der. Kudret yurdunun tedbiratı, mardiye nefs!

Aşksız yaşam, aşk istidadı olanlar için boşa harcanmış zamandır. Aşk ile yaşamana engel olan benliğin ve kabullerindir. Bunlardan geç!

Dem bu demdir. Sonrakini yaşayacağın ise meçhûl! Aşksız geçen dem için küseceksen, benliğine küs. Seni mahrum bırakan benliğindir.

Salamıyorsan kendini âteşi aşka, söz etme aşktan yana. Dünyanda oyalan aşk masallarıyla. Âşık engel tanımaz, benliğini keser atar!

Bâkî Allâh’tır! Aşk gözünü açar, perdeni kaldırırsa Görürsün!

Allâh’ın “Allâh”lığını tartışmaya kalkanların yaşamı hep hüsran olacaktır! “Dilediğimi yaparım, yaptığımdan soru sorulmaz” diyene secde et!

Gerçekleri görüp anlamak istiyorsan, önce, o konudaki önyargılarını bir yana bırakmak zorundasın. Biliyorumlarınla yeni bilgilere ulaşamazsın. Bildiklerinle ancak buraya kadar gelebildin. Daha ileri gitmek ancak bildiklerinin yeniyi sınırlamaması ile mümkün olur. Soyun da gel! Denize elbiseyle girilmez! Aşk, benlik kabul etmez! Yenilenmek istiyorsan önce şartlandırıldığın kabullerinden soyunmak zorundasın! Sana, aşığıM diyorsan, daha çok yüzücü sanırsın kendini dizkapak adalarında gönül eğlerken! Aşk, yalnızca “M”sizlerde açığa çıkar!

Kapıda kim var dendi, “benim” dedi; açılmadı kapı! Kapıda kim var dendi, “senden gayrı yok” dedi; girdi; bütünleşti, birleşti!

Kimin yaşam ağırlığını hangi organı oluşturuyorsa, onun aşkı arayışı, o organı yönünden olur. Kimi beyninde, kimi kalbinde kimi de daha aşağı!

İçindeki sesi dinle! İçindeki ses, ilk seslenişi ile seni bilmediğin derinliklerine çeker. Sonrasında vehmin devrede, dinleme onu! İçindeki sesin yansımasını da bulursan karşında, sakın yüzçevirme! Tren kaçarsa aynı trene bir daha binme şansın yoktur. Kaynağın TEK’tir!

Ne kadar mı seviyorsun, arayıp sorduğun kadar!

Kişiliğinin güvenilirliği, verdiğin sözlere uyduğun kadardır.

Amigdala yalnızca bedenin değil benliğin de koruyucusudur. Eleştiriye kapalılık ve itiraz, amigdalanın benliği savunma sistemindendir.

İnsanı tanımanın yolu beyini tanımaktan geçer. Beyni bilmeyen, hayalî mecazi kavramlar çölünde dolanıp soyut kavramlarla avunur.

Tasavvufî olarak nitelenen her şey beyinden, beyinle açığa çıkar. Beynin ne olduğunu kavramamış olanlar birçok hayalî kavramlarla avunurlar.

Sevgiyle başını yaslayıp her sıkıntını unuttuğun göğüs, Allâh’ın şefkat kucağıdır; ama sen ona istediğin ünvanı yakıştır. Baba de anne de vs...

Varlık âleminde kendi Esmâsı dışında bir şey olmayan Allâh, diler âşık diler mâşuk olur. Diler nefret yaşatır, diler lânet. Dilediğini yapar.

Seni seviyorum ama benim kölem ol!!! 

Değiştiremeyeceğin şeyleri düşünmek ve konuşmak, beyin ve enerji israfıdır. Her aklına geleni yazıp konuşmak yerine, önce düşün bir, ne veririm diye.

Kendini tatmin için yapacağın her konuşup yazma, kendine zulümdür. Yazdıklarını, konuştuklarını değerlendirecek kaç kişin var? Onlara yaz!

Herkes nasibindeki kadarını alır. Alacağı bitince de bahane ve mazeretleri başlar. Dünya için yaratılmış olan Allâh’a yönelsede sonu dünyadır.