Üstad

− Bayram namazı kıldınız mı?..

Soru

− Evet Üstadım. Bayram namazında her rekâtta alınan üç adet tekbirin anlamını öğrenebilir miyiz?

Üstad

− Tekbirin anlamını bilmeden nasıl bayram namazı kıldınız öyle ise?..

Evet arkadaşlar, size sormuştum bundan önceki bir sohbette... “Şu anda her birinizin duası veya tespihi ne?” diyerek...

Yunus (a.s.)’ki “Lâ ilâhe illâ ente subhaneke inniy küntü minez zâlimin” idi... Şeytan bile Allâh’a sığınıyordu... Bu anlamda sizin dua veya zikriniz ne?..

Evet dostlar vaaz dinlemek herkesin işi... Sizin, düşünen değerli kişiler olarak, cevaplarınızı bekliyorum..?

Cevaplar

− Enfüse açılım…

− Kendimizi tanımak…

− Benim her yaptığım Allâh’ı tespihtir.

Üstad

− Doğru... Bu senin fıtrî tespihindir... Duan ne peki?..

Cevaplar

− Öğrendiklerimi hazmetmek, Dünya’daki zamanımı en iyi biçimde değerlendirmek…

− Olabildiğince hakikate ulaşmak...

− Ben ancak her şeyin, her zaman Allâh’ı tespih ettiğini söyleyebilirim. Duam ise, Allâh ilminin bende daha fazla zâhir olması yönündedir.

− Allâh’ın sevdikleriyle bir arada olmayı ve onların hâlleriyle hâllenmeyi ve hazmını...

− İlmimi arttır, hazmını ver ve bunu yaşamamı kolaylaştır...

Üstad

− Dostlarım...

Dua ikidir;

Bir... Mekanik, taklidî dua... Bu; kitaplardan okuyup, önde gelenlerden duyup, “Faydalıymış ben de yapayım” diyerek edilen dualar...

İki... Hâl ile DUA!..

Nedir hâl ile dua?..

Bakın geçenlerde misalini vermiştim; fakat chat e çok giren çıkan yüzünden arada kaynadı herhâlde...

Yunus Nebi, Nübüvvet görevinde gereken sonuçları alamayınca, bıraktı herkesi kendi hâline ve kendi müşahedesi kadarıyla dünyada yaşamaya başladı... Yani balığın karnına düştü!..

Bir süre geçince, fıtratının getirdiği şekilde o yaşam kendisini tatmin etmedi ve dünya yaşamından, gününü bedene dönük işlerle geçirmekten dolayı sıkıntıya düştü; balığın karnında boğulacak hâle geldi...

Bu sıkıntı ile Öz’üne döndü ve Allâh’ı müşahede ederek, kendi nefsinin hakkını, yani özünün gereğini yaşayamamakla nefsine zulmetmekte olduğunu fark etti... Ve bu, kelimelere döküldü!..

“Lâ ilâhe illâ ente subhaneke inniy küntü minez zâlimiyn”...

Yani bir yaşantının sonundaki nokta oldu bu cümle... Bir yaşantıyı ifade eden bir şekil...