Evliyaya eğri bakma
Kevn-ü mekân elindedir
Mülke hüküm süren odur
İki cihan elindedir.
Sen anı şöyle sanırsın
Sencileyin bir Âdemdir
Evliyanın sırrı vardır
Gizli ayân elindedir.
Hak zâtıyla sıfatıyla
Tecelli eyledi onda
Varlığı Hak varlığıdır
Emr-i subhan elindedir.
Kaygusuz eder bu ilmi
Okudum anladım bildim
Bütün âlemlerin hükmü
Kâmil insan elindedir.
KAYGUSUZ ABDAL
Seyrimde bir şehre vardım
Gördüm sarayı güldür gül
Sultanımın tâcı tahtı
Bağı divarı güldür gül.
Gül alırlar gül satarlar
Gülden terazi tutarlar
Gülü gül ile tartarlar,
Çarşı pazarı güldür gül.
Toprağı güldür, taşı gül
Kurusu güldür, yaşı gül
Has bahçesinin içinden
Serv-ü çınarı güldür gül.
ÜMMİ SİNAN
Bu tevhidden murat ancak
Cemâli Zât’a ermektir.
Görünen kendi Zâtıdır
Değil sanma ki gayrullâh.
Şems-i Tebriz bunu bilir
Ahad kalmaz fenâ bulur
Bu âlem külli mahvolur
Hem bâkî kalır Allâh
ŞEMSİ TEBRÎZÎ
Gören candır yine cânân yüzünü
Temâşâ kendi eder yine kendi özünü
Gören ve görünen oldur hakikat
İşiten, söyleyen oldur sözünü
Yarattı Âdemi, gör sun’u pâkin
Açık etti ol vech ile özünü
Nukuşi mâsivâdan kalbi pâk et
Tecelli edüp, arz eyler yüzünü
Dü âlemden çevirdi lâ mekâni yüz
Anın çün ayırmaz ol, Hakk’tan gözün
LÂMEKÂNİ
Ey Tâlib-i Kâbe olan
Hak bendedir Kâbe benim!
Gelsin hacc-ı ekber kılan
Hak bendedir, Kâbe benim
Kim ki kapumda kul olur
Eşiğimde Kâbe bulur!
Münkir olan mahrum kalır,
Hak bendedir, Kâbe benim!
Kim ki ziyaretim ider
Mâsum pâk olur gider
Hak emrini daim tutar
Hak bendedir, Kâbe benim
İnsaf edip ol ehl-i Hak
İnkârı ko, gel bende hak!
Hak bendedir gitme uzak!
Hak bendedir, Kâbe benim!
ŞEYH TACEDDİN
Emrahi bu dünya bir hayali ham
Az yaşa çok yaşa ölümdür encam.
Nüfuz-u ehlullâh iksir-i âzam,
Taşı cevher hâki kimya ederler.
Emrahi cehd eyle hâli hâl eyle
Kâl ehli olandan infisal eyle.
Erenleri bul da imtisal eyle
Seni de vasılı Mevlâ ederler
Mürşidi Kâmile eylersen hizmet
Riyadan kurtulur alırsın himmet
Kendisin bimezle eyleme üflet
Ârif ol mekteb-i irfane yürü